DNF คือ Did not finish
อันเนื่องมาจากวันนี้ไปลงแข่ง Bangsaen42 ซึ่งเป็นการวิ่งมาราธอนครั้งแรก แต่เราไม่จบการแข่งขัน เลยอยากจะเล่าข้อดีของเหตุการณ์นี้ให้ฟัง
- ได้กลับมาทบทวนตัวเอง คือว่า การวิ่งไม่จบมันก็มีหลายๆ เหตุผลประกอบกัน แต่สำหรับเราสาเหตุหลักมาจากตัวเราเองนี่แหละ ซ้อมไม่ถึง คือรู้ตัวนะว่า 25 โลเราไปได้ เพราะเราเคยทำได้มาแล้ว แต่หลังจากนั้นคือใช้ใจล้วนๆ หลังจากนี้ถ้าวิ่งฟูลมาราธอนอีกก็ต้องฝึกซ้อมให้มากกว่านี้
- ปีศาจที่ กม. 35 ในฐานะนักวิ่ง ฟังเขาพูดมาเยอะเรื่องกำแพงนี้ แต่เราขอเรียกมันว่าปีศาจ เพราะมันปีศาจในหัวที่ตีกันจนวุ่นไปหมด ไปต่อดีมั้ย ยอมแพ้เถอะ ฝืนอีกนิดก็ยังได้นี่ อีกนิดเดียวเองแค่นี้จะยอมแพ้เหรอ ไหนว่าจะเอาเหรียญดาวตกไง คำพูดพวกนี้มันตีกันในหัวจนถึงวินาทีที่รับสภาพแล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้วที่จะจบตามเวลาที่ผู้จัดกำหนดเราถึงกับน้ำตาตกเลยนะ หลายคนอาจคิดแค่วิ่งรอบไม่จบรอบหน้าเอาใหม่ก็ได้ ถูกของคุณ แต่วินาทีของความผิดหวังเนี่ยใครๆ ก็เสียใจ อยู่ที่ว่าคุณยอมรับมันเร็วแค่ไหน
- แพ้ให้เป็น แต่ลุกให้เร็ว ถามว่าวันนี้เราแพ้มั้ย ใช่ เราแพ้ เราแพ้เพราะเราเตรียมตัวมาไม่ดีเอง แต่เราแพ้ให้ใคร ก็ตัวเราเองอีกนั่นแหละ เราแพ้ให้เป้าหมายของตัวเอง ถ้าเรามัวแต่เสียใจเราก็ไปต่อไม่ได้ แต่พอยอมรับมันเราก็จะมีเวลาพิจารณาว่าเราต้องแก้ไขตรงไหน แล้วค่อยมาแก้มือใหม่โอกาสหน้า ไม่ใช่แพ้แล้วเสียใจแล้วมาโทษสภาพแวดล้อมโดยไม่ดูความสิ่งตัวเองทำเลย
- ถึงจะไม่จบแต่มันก็เป็นสถิติใหม่ในชีวิต สำหรับเราที่ซ้อมแล้วแต่ไปไม่ถึง 30 กิโลเมตรเสียที การที่ต้องจบการแข่งขันโดยที่ทำระยะไปเกือบๆ 37 กิโลเมตร มันก็เป็นความสำเร็จนะ อย่างน้อยตอนนี้ระยะทางไกลที่สุดที่เราเคยไปถึงมันก็เพิ่มขึ้น ในความพ่ายแพ้มันยังอะไรซ่อนอยู่อีกเยอะเลย
-อย่างน้อยสิ่งหนึ่งที่ดีสำหรับร่างกายเราที่ได้ทำในวันนี้คือการประมาณตน เราไม่ได้ฝืนวิ่งเร็วจนเกินไปจนเราบาดเจ็บเพิ่มเติม สภาพหลังแข่งเป็นเพียงความเมื่อยล้าจากการใช้ร่างกายเกินขึดจำกัด+พักผ่อนไม่เพียงพอเท่านั้น ดีกว่าหลายๆ คนที่เจ็บจนต้องหยุดวิ่งไปเพียงเพราะการฝืนและไม่ประมาณตน
ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ถ้าเราวิ่งจบเราคงไม่ใส่ใจมันเท่าไหร่ การวิ่งจบมันจะปลดล็อกเรื่องในใจอย่างหนึ่งว่ายากแบบนี้ฉันก็ทำได้ แต่ความจริงมันทำไม่ได้ตามนั้นเราก็ต้องมองหาข้อดีของสิ่งเหล่านั้นให้เจอและดำเนินชีวิตต่อไปอย่างดีที่สุด #เพราะทุกเรื่องเป็นบทเรียน #my1stmarathon #bangsaen42
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น