เชื่อว่าหลายคนมีคำถามนี้อยู่ในใจ เกิดมาทำไม มีชีวิตเพื่ออะไร อะไรคือสิ่งที่ฉันชอบและรักที่จะทำ ซึ่งบอกได้เลยว่า "ไม่แปลก" เพราะสภาพสังคมในปัจจุบันที่มีการแข่งขันสูง การเลี้ยงดูที่ไม่เคยให้เด็กคิดด้วยตนเอง คนในสังคมได้แต่ทำอะไรตามๆ กันโดยไม่รู้ว่ามันดีกับเรายังไง รู้แค่ว่าคนอื่นบอกว่าดีก็ทำ เวลาในแต่ละวันก็หมดไปกับสิ่งเร้ารอบตัวไม่เคยได้มีเวลามานั่งพิจารณาเรื่องเหล่านี้ หลายคนก็มีชีวิตเพื่อใช้ให้หมดไปวันหนึ่งๆ เท่านั้น ซึ่งสาเหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าหา "Passion" หาเป้าหมายในชีวิตว่าเราเกิดมาทำไมไม่เจอนั่นเอง
แบบนี้จะหามันเจอได้ยังไงล่ะ??
คำตอบง่ายมากๆ ทำมันทุกอย่าง ลองไปเรื่อยๆ จนเจอสิ่งที่ใช่ ถ้ามาถามบลูมตอนนี้นะว่าอะไรที่ชอบที่สุด(ยังไม่แน่ใจว่ามันคือ passion รึเปล่าเหมือนกันนะ) ก็คงตอบแบบคิดไม่นานว่าคือการออกกำลังกายนี่แหละ ทำแล้วมีความสุขที่สุด นอกเหนือไปจากการอยู่ร่วมกับครอบครัว ซึ่งการรับรู้ตรงนี้อ่ะมันไม่ได้รู้ด้วยตัวเองด้วยนะ มีโอกาสไปเรียนคลาสนึง อาจารย์ก็เราถามว่า "รู้ไหมว่าเรามีความสุขที่สุดตอนไหน" ก็ตอบไปว่าตอนที่มาเรียนกับอาจารย์ค่ะ รู้สึกว่าได้เข้าใจตัวเองมากขึ้น ทุกคนที่มาเรียนก็เป็นครอบครัว แต่อาจารย์กลับตอบว่าไม่ใช่ ท่านบอกว่า อาจารย์เห็นรูปบลูมตอนไปวิ่ง นั่นเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขที่สุดที่ท่านเห็น พี่สาวอีกคนที่ได้เรียนด้วยกันก็พูดเหมือนกับอาจารย์ จากจุดนั้น เลยได้มาทบทวนตัวเองว่าอะไรกันแน่ที่เราทำแล้วมีความสุข วันสุดท้ายของคลาสนั้นก็พูดเป้าหมายไปว่า "ปีนี้จะไปแข่งไตรกีฬาค่ะ" ในใจก็ไม่รู้หรอกว่าจะไปแข่งยังไง ซ้อมยังไง รู้แค่ว่าปีนี้จะไปแข่งให้ได้แค่นั้น ซึ่งเดือนถัดมาเราก็ได้รับโอกาสที่แสนพิเศษที่จะเล่าให้ฟังในวันถัดๆ ไป คือแบบนี้ พอมันเห็นชัดแล้วว่าอะไรที่เราชอบ เราจะตั้งเป้าหมายได้ง่ายขึ้น เห็นเป้ามันชัดขึ้นและลงมือทำได้ง่ายขึ้นด้วย
สำหรับคนที่ยังหา Passion ของตัวเองไม่เจอ ขอให้คุณอย่าท้อที่จะหามัน ถ้าไม่แน่ใจว่ามันใข่รึเปล่า ลองถามคนรอบข้างตัวคุณก็ได้ว่าเขาเห็นคุณมีความสุขที่สุดตอนไหน หรือจะลองใช้แผนผังมาช่วยก็ดีนะ อย่างเช่นแผนผังอิคิไกของญี่ปุ่นในรูปก็ดี เดี๋ยวขอไปศึกษาเรื่องอิคิไกเพิ่ม คราวหน้าจะเขียนเรื่องนี้อีกรอบ
