ณ ขณะที่เขียนนี้ เป็นช่วงเวลาแห่งการต่อสู้ระหว่างความกล้ากับความกลัวอย่างแท้จริง มันคือ "กล้า" ที่จะลงมือทำ และ "กลัว" ที่จะล้มเหลว สองความรู้สึกตีกันจนคิดว่าเขียนออกมาคงเข้าใจมันได้ดีขึ้น
วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ สำหรับคนอื่นก็เป็นวันหยุดที่จะได้พักผ่อนอย่างสบายใจ แต่สำหรับคนที่มีเป้าหมายคือ "มาราธอน" อย่างฉัน วันหยุดทีไรมันคือความท้าทาย ในทุกๆ วันที่วันแข่งขันใกล้เข้ามา การฝึกซ้อมในแต่ละวัน มันชวนให้ตื่นเต้นจริงๆ ซึ่งมันก็จะตื่นเต้นมากๆ หน่อยสำหรับการวิ่งยาวประจำสัปดาห์ ยิ่งกับฉันที่เป็นพวกวินัยค่อนข้างแย่บวกกับทักษะทางร่างกายที่ต่ำกว่ามาตรฐานด้วยแล้ว การวิ่งยาวที่เพิ่มระยะขึ้นทุกสัปดาห์แถมยังเป็นระยะที่ไกลที่สุดในชีวิตทุกๆ สัปดาห์ ประสบการณ์ในสัปดาห์ที่ผ่านๆ มามันก็ทำให้กลัวเหลือเกินที่มันจะไม่ตามคาด สำหรับวันพรุ่งนี้ฉันตั้งใจไว้ตอนแรกว่าจะวิ่ง 32 กิโลเมตร เพื่อจะไประยะไกลสุดของการซ้อมในสัปดาห์หน้าที่ 35 กิโลเมตร แต่เห็นเพื่อนๆ หลายคนวิ่งระยะ 35 กิโลเมตรในสัปดาห์นี้ใจมันก็อยากจะวิ่งเสียพรุ่งนี้เลย ซึ่งถ้าจะวิ่ง 35 กิโลเมตรฉันต้องใช้เวลาอย่างน้อย 5 ชั่วโมงในการวิ่งให้ครบ และนี่แหละคือสิ่งที่ฉัน "กลัว"
"กลัว" ว่าจะไม่ตื่นไปวิ่ง
"กลัว" ว่าจะวิ่งไม่ครบ
"กลัว" ว่าจะเจ็บ
"กลัว" ว่าตัวเองจะทำไม่ได้
แต่ทุกคนที่ผ่านจุดนั้นล้วนแต่มีความกลัวด้วยกันทั้งสิ้น เพียงแต่พวกเขามี "ความกล้า" ที่จะทำมากกว่าจนสามารถก้าวข้าม "ความกลัว" ตรงนั้นไปได้และลงมือทำต่อจนสำเร็จ
ขอให้ทุกคนก้าวข้ามความกลัวในจิตใจของคุณและลงมือทำในสิ่งที่คุณกลัวได้สำเร็จทุกคน
Oct 14, 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น